Autentyki XXXII - o ptaszku, bydlątku i długim francuzie

Kontynuuje peenya w ramach instrukcji dla bojowników-absolwentów, którzy niedługo zasilą szeregi petentów Urzędów Pracy:

Średniej wielkości urząd w średniej wielkości miejscowości, mnóstwo petentów, kolejka jak jasna cholera, wiadomo dużo ludzi każdy coś tam plapla z sąsiadem.
Z jednego z pokoi wyskakuje pańcia:
- CISZA!!!!! Tutaj się pracuje!!!!!!!!!!!
Głos z tłumu:
- NIE WIDAĆ

I inny obrazek:
Starszy jegomość koło 50, siada przy stanowisku, mówi ładnie
- Dzień dobry
Na co pańcia rzucając mu wielką knigę z nazwiskami petentów:
- Muszę na chwilę wyjść, niech się pan znajdzie..
Gościu siedział tak z dobre 10 min.
Pańcia wróciła z kawką i pyta ;
- Znalazł się pan???
- Pani wybaczy ale nie czułem się zagubiony.

Dawno temu Katedrą farmakologii na wydz. weterynaryjnym lubelskiej AR władał przemiły profesor (nazwijmy go) S. Podczas egzaminu, gdy grupa przestraszonych i jak zwykle nie do końca douczonych studentów siedziała przed jego gabinetem czekając na swoją kolej, otworzyły się z trzaskiem drzwi, profesor S. wybiegł na korytarz i z przerażeniem w oczach wykrzyczał:
- Jezu!! morderca - i wrócił do pokoju.
Kilku odważniejszych, wskoczyło za nim. Przy biurku siedział czerwony jak burak delikwent ze spuszczoną głową. Profesor na pytanie co się stało odpowiedział :
- Bydlątko zabił.
Cała sytuacja wyjaśniła się po wyjściu studenta z gabinetu. Otóż pan S przedstawił hipotetyczne objawy jakie miała "chora" krowa i kazał gościowi zapisać odpowiednie lekarstwa a facet wysmarował taką receptę, że gdyby trochę zwiększył dawki to w województwie lubelskim całkowicie upadłaby hodowla bydła.

Opowieści pijacko-imprezowe zawsze cieszyły się uznaniem bojowników. Dziś opowiada kleju:

Paru kumpli (z czego jeden już na auto-pilocie) postanowiło się wybrać po zaopatrzenie na imprezę. Mieszkali aktualnie w jakimś ośrodku, do sklepu było trzeba się trochę przejść, ale cóż poradzić? Trzeba iść. No wiec kupili w pobliskim monopolu prowiant mokry i na tzw. "zagrychę": parę bułek i ogórka (sztuk: 1). Kolega lekko wstawiony nalegał, aby mu coś oddać, bo on chce się koniecznie przydać. Chłodna kalkulacja: Butelek nie dadzą, bo zbije; bułek nie dadzą, bo walnie w jakąś kałużę i po bułkach, no to "masz ogóra!"
Parę minut później Powiernik Ogóra zatrzymał się przy płocie by oddać nadmiar płynów ustrojowych w jednej ręce dzierżąc Ogóra a w drugiej... no wiadomo. W tejże chwili organizm wymusił na nim kichniecie i podniesienie ręki dzierżącej warzywo na wysokość twarzy. Delikwent nie otwierając oczu wyjęczał "Stary! Kut#$ mi odpadł!!!"

Opowieść o Szamanie, który jest w moim kręgu towarzyskim postacią legendarna:
Impreza, znajomy bawi się w najlepsze, patrzy w prawo, tam Szaman! Pomachał mu, tamten odmachał, no i luz. Patrzy w lewo, potem znowu w prawo i... Szamana ni-hu-hu! Poszedł zbadać sytuacje, patrzy, a tam Szaman leży na parkiecie. No to mówi:
- Szaman, chodź idziemy do pokoju się położyć!
- Ty idź, a ja zaraz dołączę!
Facet wiele nie myśląc poszedł i czeka... i czeka... i czeka... w końcu nie wytrzymał, podniósł się z miejsca i już ma wychodzić gdy w drzwiach staje Szaman i krzyczy:
- Rozmawiałem z Bogiem!!!
- No jak to, kiedy? - pytają współlokatorzy.
- No leże sobie na parkiecie, zachciało mi się rzygać, zamknąłem oczy a tam Oczy Boga świecące we mnie czarnym światłem!
- I co mu powiedziałeś?
- No jak to co? "Nie świeć mi po oczach skur#&^lu jeden", on mi odpowiedział "Szaman, nie będziesz rzygał!".
No i nie rzygałem!

A buoy ma żonę. Reklamuje ją bardzo, ale ocenimy dopiero po obejrzeniu fotek. Ślij więc buoy!!!

Moja żona (wbrew następnym linijkom, bardzo mądra, inteligentna oraz śliczna osoba) rozwiązując krzyżówkę, zapytała mnie:
- Słuchaj co to może być "Przodek bydła domowego"? Bo gdyby był tyłek, to bym wiedziała jakaś gicz lub szynka, ale przodek?
Przez chwile mnie zamroczyło, aż wreszcie wydukałem przez zęby, starając się powstrzymać łzy oraz spazmy:
- Spróbuj TUR!
- Aha, ...a gdzie one to maja?

Krótka "wprowadzająca w temat" bankomatowa historyjka Nicku...

Teraz owa autentyczna historyjka:
Żona mojego kolegi pracująca w banku opowiedziała scenkę następującą:
Facet wyciągnął z bankomatu swoją wypłatę i podszedł do okienka, by ją wpłacić.
- Po co pan to robi?!
- No przecież z tej skrzynki mogą ukraść!

...i przechodzimy do końcowych opowieści Mattika o kartach płatniczych:

Tak jak pisałem pracuję w firmie, która obsługuje ruch kart płatniczych w Polsce. Często zdarzają nam się autoryzacje kart zagranicznych przy których jest wymagany kontakt wystawcą karty (nie ważne czy to Republika Burkina Faso, Bangladzesz czy inne podobne) ...dzwoni się wtedy do banku i wszystko ...
Niestety nie zawsze taki bank jest otwarty a przodują w tym francuzi, których banki często są zamknięte od piątku do poniedziałku... wtedy uzyskanie autoryzacji nie rzadko graniczy z cudem ...
No i któregoś pięknego piątku naszej koleżance pod koniec zmiany trafiła się właśnie taka francuska karta i opłata za hotel. Gość chciał już wyjechać i zapłacić a system żądał kontaktu z bankiem ... kumpela mordowała się prawie godzinę dzwoniąc na przemian to do banku to do Mastercard France ... no i qpa ... nic z tego nie wyszło ...

Miałem okazję wracać z nią autobusem ... stoimy sobie "na kole" ... na kolejnym przystanku do autobusu wsiada nasza koleżanka z innego zespołu i zaczyna sobie z moją kumpelą gaworzyć ... autobus nabity .. ledwo się ruszyć można... no i w pewnym momencie moja koleżanka niewiele myśląc rzuca na głos taki tekst :
- Wiesz Gośka! Robiłam dzisiaj prawie godzinę francuza ... i jak zwykle dupa!

I z tym akcentem męska część redakcji udaje się na poszukiwania takich kobiet, co to potrafią prawie godzinę robić francuza... ;)