#1.

Brak poczucia winy z powodu niewychodzenia z domu i niespędzania czasu w sposób „produktywny”.

#2.

Wszechobecny szum nagle zniknął. Brak samochodów, brak ich ciągle hałasujących klaksonów, zero samolotów. Po prostu cisza.

#3.

W sumie to zaoszczędziłem kupę kasy dzięki temu, że nigdzie nie wychodziłem.

#4.

Brak przeziębienia przez dwa lata z rzędu.

#5.

Puste drogi. Słodki boże, drogi były naprawdę puste...!

#6.

Mniejszy hałas i zanieczyszczenie powietrza.

#7.

Kiedy to wszystko się zaczęło, robiliśmy zapasy, sami piekliśmy chleb i nikt nie wiedział, czego tak naprawdę się spodziewać i co nas czeka, i wstyd mi trochę to przyznać, ale w pewnym sensie było to dla mnie ekscytujące i nawet mi się to podobało.

#8.

To były ostatnie miesiące życia mojego owczarka niemieckiego, Beorna. Zdechł prawie dwa lata temu, a dzięki pandemii mogłem spędzić końcówkę jego życia, będąc cały czas przy nim.

#9.

Wszyscy w końcu zostawili mnie w spokoju.

#10.

Brak kosztów dojazdu do pracy, możliwość jedzenia i gotowania w domu. Kilkaset dolarów zostawało w kieszeni.

#11.

Mój mąż był cały czas z nami w domu. Dobrze wspominam ten czas. Chodziliśmy z naszą córką na rower niemal każdego dnia.

#12.

Ludzie byli dla siebie naprawdę mili i wspierali się wzajemnie. Nie trwało to długo, ale jednak była to bardzo fajna odmiana.

#13.

Ludzie nie tłoczyli się w miejscach publicznych i jeden nie pchał się na drugiego. Miło było stanąć w kolejce w sklepie bez kogoś napierającego swoim wózkiem na twoje plecy.